Klin podatkowy to pojęcie z dziedziny ekonomii i finansów publicznych, które odnosi się do sytuacji, w której różne stawki podatkowe lub pułapki podatkowe tworzą dysproporcje w dochodach lub opodatkowaniu między różnymi grupami podatników. Klin podatkowy może występować zarówno w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) jak i w podatku od osób prawnych (CIT), oraz może być wynikiem różnych mechanizmów podatkowych, takich jak stawki progresywne, ulgi podatkowe, zwolnienia podatkowe itp.

Istnieją dwa główne rodzaje klinu podatkowego:

1. Klin podatkowy dla osób fizycznych: Ten rodzaj klinu podatkowego dotyczy różnicy między tym, ile osoba zarabia, a ile netto dostaje na rękę po opłaceniu podatku dochodowego i innych składek. Jeśli stawki podatkowe są progresywne, to osoby z wyższymi dochodami płacą wyższe stawki podatkowe i często mają mniejszą część dochodów netto do dyspozycji. To zjawisko może wpływać na motywację do pracy i przedsiębiorczości oraz na nierówności społeczne.
2. Klin podatkowy dla firm: W przypadku firm, klin podatkowy dotyczy różnicy między zyskami brutto a zyskami netto, po opłaceniu CIT i innych obciążeń. Różnice w stawkach CIT, ulgach podatkowych i innych przepisach mogą wpłynąć na efektywność gospodarczą i konkurencyjność firm.

Klin podatkowy może mieć różne skutki dla gospodarki i społeczeństwa, w zależności od kontekstu. Może stanowić zachętę lub przeszkodę dla przedsiębiorczości, inwestycji i rozwoju ekonomicznego. Rządy często starają się zarządzać klinem podatkowym, dostosowując stawki podatkowe i politykę podatkową w celu osiągnięcia określonych celów, takich jak stymulowanie wzrostu gospodarczego lub zmniejszanie nierówności dochodowych.

Klin podatkowy jest złożonym zagadnieniem, które wymaga analizy ekonomicznej i uwzględnienia wielu czynników, takich jak rodzaj podatków, struktura opodatkowania, poziom dochodów społeczeństwa i cele polityczne. Dlatego też jest to ważny obszar badań i dyskusji w dziedzinie ekonomii i polityki podatkowej.